Prison Island - Zanzibar

Czym wyróżnia się owa wyspa? Oprócz historii, która jak nietrudno się domyślić, mówi o więzieniu - więzieniu dla zbuntowanych niewolników. O niewolnikach będzie nieco więcej podczas pobytu w mieście Stone Town, z którego wyruszamy łodzią na odległą o 5 kilometrów wyspę. Słynie ona przede wszystkim z olbrzymich żółwi i najmniejszej antylopy świata zwanej Dikdik. Mnie, tradycyjnie zresztą, urzekła architektura:

Ale nie byłem obojętny wobec lazuru morskiej wody ;)

Na razie czekamy w porcie na nasze środki lokomocji:

Obserwując, o dziwo, te najnowocześniejsze:

Zapracowanych mieszkańców ;)

Grupę naszą rozdzielono na dwie łódki - to da nam komfort podróży, a mi łatwość fotografowania :)

Choć pora obiadowa to nikt nie pokusił się o posiłek - na szczęście mamy obiecaną strawę na miejscu :)

Czekamy, podziwiamy...

...podglądamy zwyczaje...

...i ruszamy!

Mała popierdółka oferuje dach - w tym klimacie rzecz bezcenna!

Tradycyjna ngalawa pod żaglem - tutaj długi kij nie spełniłby swojej roli ;) 

Druga część grupy płynie taką samą, jak nasza, łajbą:

Prison Island:

Czekając na skompletowanie grupy fotografuję najbliższą okolicę:

I pozuję - choć robię to rzadko :)

Żal, bo na pomost wejść nie można:

Ruszamy na "popas":

Nie pamiętam jak te "pierożki" zwano ale pyszne były:

Dikdik dała się początkowo złapać w obiektyw tylko w takiej pozie - potem będzie lepiej:

Wchodzimy w mury:

I większe wrażenie na mnie robią one, niż kolor wody i otoczenie - wszak na południu Europy podobnie mamy :)

Dikdik tym razem godnie pokazana - biega to tutaj niczym kot po posesji ;) 

A my wędrujemy do drugiego zwierza...

...żółwia:

Hakuna matata! Tutaj to ichnie powiedzenie pasuje jak ulał! Wszystko odbywa się wolno, spokojnie, bez żadnego pośpiechu: 

Pogłaskanie go po głowie daje podobne odczucie jakby go po skorupie podrapać - choć skóra daje się przesuwać po głowie. Śmieszne nieco...

Ogólnie jest zakaz dokarmiania. Ale liśćmi kapusty przekazywanymi przez obsługę można:

Teren wygląda jak pobojowisko:

Niespodziewanym gościem jest, chwalący się ogonem, paw:

Rozmiary niektórych żółwi zadziwiają...

...niemniej jednak najbardziej zadziwia "estetyczne" wpisywanie na skorupie wieku:

Dziadkowi (babci?) daliśmy jeść:

Zazwyczaj (podobno) wody mają więcej:

A tu się okazało, że mamy prapradziadka (ew. babcię) - zębem czasu mocno naruszonego ;) 

Bogaci (nie to co my) mają swojego osobistego przewodnika:

Spacerujemy dalej:

Podsumowując - mógłbym w domu żółwia mieć! Na kanapę nie wlezie, hałasował szczekając nie będzie, czasem może za podnóżek robić, a liść kapusty zawsze bym znalazł. Nie wiem jak kwestia defekacji ale pewnie suche to jak on cały ;) 

Powolnym krokiem zmierzamy w kierunku przystani:

Będziemy wracać do Stone Town:

Wędkarze mają tutaj łatwo...

...żadnych kijów, teleskopów, podbieraków, wędek, spławików i kołowrotków - tylko żyłka:

Odpływamy:

Łódka nas wyprzedzająca...

...przepłynęła pod katamaranem - liczyłem, że i my to zrobimy:

Podziwiamy na koniec wielkie statki - w oko wpada nam kontenerowiec Szczecin:

I tyle - ruszamy w miasto. Kamienne miasto! Ale o tym  TUTAJ

                                                  ZANZIBAR 2021 - PODSUMOWANIE