Czarnogóra 2017 - Dobra Voda

Kto obejrzał i, co trudniejsze zdecydowanie, przeczytał wpis z  DOJAZDEM  ten wie, że tegoroczny urlop spędziliśmy w czerwcu w czarnogórskiej Dobrej Vodzie - zatem natłok turystów był w miarę umiarkowany. Miejscowość to mała, ciągle rozbudowywana, nie do końca "zwodociągowana" (w "Ciekawostkach" rozwinę temat), oferująca różnorodny rodzaj podłoża na plaży - od czystego betonu, przez duże, niekiedy ostre, po małe i gładkie kamyki. Kwestia odnalezienia sobie właściwej i dogodnej miejscówki. Buciki zatem wskazane - choć my znaleźliśmy miejsce w którym ja (i miejscowi) dawaliśmy radę bez obuwia. A'propos miejscowych - ich stopy wydają się być zdecydowanie mniej wrażliwe na zdradliwe kamyki. Zatem nie do końca da się naśladować ich bohaterskie stąpania po kamykach ;)
Ale do rzeczy...

Nasz pierwszy kontakt z tutejszą plażą :

Panorama najlepiej odda klimat miejsca - prawa strona na zdjęciu z mocno ograniczonym ruchem turystycznym bowiem bogaty resort Róża Wiatrów niespecjalnie sobie życzy żeby tam spacerować :

Autor fotorelacji z marną opalenizną dnia drugiego wśród spektakularnych fal, o których więcej poniżej :

W moim tle hotel Kalamper. Bogate auta tam parkujące i obsługa notorycznie dbająca o porządek wokół obiektu sugeruje wysokie ceny. Tematu cen nie sprawdzałem ale wysokość samego hotelu owszem. Poniżej widoki z górnego hotelowego tarasu :

Pewnie jeden z droższych apartamentów - średnio tak mieć taras na który każdy może zerkać...

Niemniej jednak ja skupiłem się na widokach...

...na których widać...

...nasze plażowe miejsce :

Inne okoliczne widoki :

Rzut oka na "rosyjski cypel" :

Sam taras :

Widok na miasto i...

...miejsce na które dotrzemy taksówką :

Więcej widoków z budynku TUTAJ

Ruszamy w teren "zakazany" :

Tu jeszcze można spacerować :

Tutaj już niezbyt :

Niemniej jednak po wejściu na teren obsługa nie reaguje panicznie jakoś - zezwala na fotografowanie tylko informuje żeby zbytnio nie zagłębiać się w teren hotelu...dobre i to :)

Przeciwieństwem "rosyjskiego mało przyjaznego zwykłemu turyście cypla" jest restauracja w samym sercu miejscowości tuż obok hotelu Kalamper - Plavi Jadran :

Przemiła i pomocna obsługa, pyszne jedzenie i dobre ceny. Tutejsze lokale to w ogóle zjawisko - obsługa prawie nigdy nie stoi w miejscu. Przemieszcza się notorycznie przesuwając choćby bezsensownie krzesło czy popielniczkę (tak, tu w lokalach palą faje). Nie są przy tym nachalni i nadskakujący - nasi restauratorzy powinni przyjechać tu na praktyki ;)

W każdym razie na późno wieczorne danie bez namysłu zaproponowano nam risotto frutti di mare - i choć rzadko fotografuję zjadane posiłki to tu zrobiłem wyjątek :

Pomiędzy tym lokalem, a hotelem Kalamper, dzięki naszemu przewodnikowi po czarnogórskich atrakcjach, mamy okazję obejrzeć rzeźby z drzewa oliwnego. Samej Autorki  TOMIKU POEZJI "OKNO MOJEGO SERCA"  i rzeźbiarki Marzeny Perićić nie było nam dane poznać...

Honory czynili zatem mąż (przewodnik) - rodowity Czarnogórzec i młodszy "owoc" tego związku. Ze starszym synem zapoznamy się podczas wycieczki do Bar i Ulcijn :

W każdym razie taka książka ze specjalną dedykacją zasiliła naszą biblioteczkę :

Więcej zdjęć rzeźb w  GALERII

Skoro o starszym synu mowa - hotel Ponta w którym mieszkaliśmy jest pod jego władaniem :

Jak widać niedaleko stąd do morza :

Na tyłach mamy basen :

Kącik na wieczorne nasiadówy :

Lewy górny narożnik oferuje cień w godzinach popołudniowych - zazwyczaj wtedy zachodziliśmy zmoczyć ciało w słodkiej wodzie :)

Z kronikarskiego obowiązku - ostatnie zdjęcie naszej wakacyjnej ekipy na 5 minut przed wyjazdem :

I inne kadry z naszego hotelu - nasz taras widoczny na wprost :

Takie zachody można z niego zaobserwować :

Więcej w  GALERII

Gdy przyjechaliśmy tu na początku czerwca plaże były niemal puste - im dłużej tu przebywaliśmy tym więcej miejsca zajmowały parasole z leżakami - czego dowody będą we wpisie z plażowania i nurkowania :)

Tym razem zmierzamy na spacer w kierunku północnym. Dla mniej zorientowanych - na prawo od głównego zejścia do morza :)

Idziemy w kierunku drogi do Baru :

I tu naprawdę warto zaplanować porządny spacer - może być przy ostrym południowym słońcu :

Aczkolwiek lepiej jakieś 2 godziny przed zachodem słońca - bo zyskamy wtedy ładne światło :

Warto zajrzeć w każde jedno zejście do morza :

Długa ogniskowa zbliża nam optycznie wszystkie cyple - rosyjski zamyka kadr :

Czyż nie pięknie? :)

Tutaj mniej miły akcent - tegoroczna zima i jakaś zaraza zmarnowała całą masę palm. Niekiedy całe szpalery stoją zeschłe - aż żal patrzeć :

Niemniej jednak cieszmy oczy ładnymi widokami :

Miejsce w którym wysoka fala (obecna na początku naszego pobytu) robiła najwięcej hałasu - toczyła mnóstwo drobnych kamieni, które dzięki temu były niemal okrągłe. Dotychczas takie skumulowanie tego rodzaju kamieni widziałem tylko w Grecji w rejonie jaskini Dirou ( GRECJA 2000 ) - z tego też powodu tutaj uzupełniliśmy zapas pamiątkowych kamieni urlopowych. Ale nie jest prawdą, że ręce moje od noszenia ciężkich waliz uległy wydłużeniu ;)

Zachód słońca gratis :

Selfie - bo modne ostatnio :

Płynące do portu w Barze statki widoczne zazwyczaj z samego rana lub wieczorem. Jakby za dnia nic nie pływało :

Resztki jugosłowiańskiej motoryzacji :

I zjawiskowe fale - zawdzięczamy je pełni Księżyca, bo potem już były zdecydowanie mniejsze :

To już oczywiście centrum miasteczka :

Kasia dzielnie walczyła :

Trzeba przyznać, że robiło to wrażenie...

I dlatego warto zobaczyć więcej  TUTAJ

Tematykę plaży...

...i atrakcji na tejże rozwinę w osobnym poście :)

Tymczasem kolejny spacer - idziemy dokładnie za nasz hotel. W kierunku dwóch (bliźniaczych) wysokich apartamentowców. To chyba siedziba rosyjskich turystów zmotoryzowanych - przegląd aut z wyższych półek choć bywają i pospolite auta :

To nie Fiat 500 - to Abarth 500 (jak kogoś interesuje m.in. ten włoski samochód to zapraszam TUTAJ ) :

Podziemny garaż też skrywał zacne marki :

Potem ruszyliśmy w kierunku trasy przelotowej z Bar do Ulcijn - ciągle z tęsknotą zerkając na wzgórze :

Opel Calibra - u nas raczej na wymarciu :

Tu z prawej jest postój taxi z którego odjedziemy wkrótce :)

Kierunek Ulcijn :

I nie ma gdzie dalej iść...

...zatem kilka zachodów :

I porannych kadrów :

To, wbrew pozorom, godziny popołudniowe :

Kolejny spacer to rejon ulic 122 i 123 - nie bawią się tu w nazwy ulic tylko numerują je. A ja akurat pamięć do cyfr posiadam :)

Miejscami dziwią niedokończone budowy...

...a z drugiej strony dopieszczone w każdym calu kwatery prywatne :

Bywają też nowe i opuszczone domy. Okazuje się, że bogaci Czarnogórcy zarabiający w USA buduja tutaj domy inwestując zarobione pieniądze. Potem ktoś z rodziny dogląda owych domostw - a, że naród to zasadniczo leniwy (tak słyszałem) to wygląd takich domów jest raczej przykry...

Przykro również patrzeć na bezpańskie psy - te akurat były nieufne i mocno zaniedbane :

Drzewo oliwne w ramach przerywnika :

"Selfie" przed gajem oliwnym :

Zwierzętami tutaj specjalnie się nie przejmują - gospodyni tego domostwa zaprosiła nas do siebie i, choć niepozorna to kobieta, sprzedała nam oliwy z oliwek, świeżych oliwek, fig i morelek za niezłą kasę. Gospodarne to społeczeństwo w kwestii finansów niezwykle ;) Opiliśmy zakupy rakiją - taka tradycja :)

Ale trzeba przyznać jedno - świeże figi są pyszne !!!

Kolejnym przykładem finansowej zdolności jest targowanie się z taksówkarzem o cenę kursu. Bywa, że cena spada o połowę. My, nie bacząc specjalnie na cenę choć dla zasady targując się, pojechaliśmy popatrzeć na okolice z góry :)

Temat kabli energetycznych omówię w "Ciekawostkach" - bo u nas takich cudów nie ma ;)

Droga asfaltowa ciągnie się bardzo wysoko. W Polsce pewnie asfalt rozpływałby się pod wpływem wysokich temperatur - tutaj jakoś dziwnie nie ;)

Jesteśmy na naszym punkcie widokowym - w zasadzie na budowie domku jednorodzinnego. Zjawisko złodziejstwa tutaj nie istnieje. U nas złomiarze szybko zrobiliby użytek z pozostawionych metalowych elementów ;)

Pogoda tego ranka akurat niezbyt dopisała - duchota i lekka mgiełka lekko zepsuła efekt...

...niemniej jednak teren naszego hotelu był widoczny :

Tędy jechaliśmy - drogę powrotną szybko rozpoznałem jako wjazd od ulicy 122 - co zaskoczyło mocno naszego kierowcę :)

Z tej perspektywy wszystko inaczej wygląda...

...m.in. hotel który z plaży wydawał się być na wyżynie niezwykłej :

Zbliżenie na miasto :

Na macho nr 1 :

Nr 2 :

Panorama ze wzgórza :

I utajniony w górach napis "Tito" - pokazany nam przez kierowcę :

W prawym górnym rogu kadru :

Kim był ów człek warto poczytać na  WIKIPEDII
Zbliżenie na bliźniacze apartamenty i hotel Ponta w miejskiej, gęstej zabudowie :

A więcej kadrów  TUTAJ

Ostatni ranek przed wyjazdem :

Przegląd jednostek pływających :

Kumulacja trzech ;)

Starsi (podejrzewam, że mieszkańcy) korzystają z porannych kąpieli. Za dnia raczej tylko młodzi tubylcy bywają na plaży - i to w ramach przerwy w pracy.

Wędkarzom raczej tutaj nikt nie przeszkadza ;)

A my jesteśmy w strefie ładnych kamieni, o których wspominałem powyżej :)

Dla równowagi, po zdjęciach porannych, czas na nocne :

Nie do końca oświetlone pokoje hotelowe wskazują na początek sezonu :

Nasza skałka nieco rozjaśniona długim czasem naświetlania prezentuje się tak :

Wkrótce snorkeling, pospolite pływanie i niezwykłe skoki ze skałki ze zdjęcia powyżej - a wszystko to w Dobrej Vodzie :)

Pełna galeria (184 zdjęcia) dostępna tradycyjnie w  GALERII

                                             CZARNOGÓRA 2017 - PODSUMOWANIE

W związku z pojawiającymi się mailami odpowiadam zbiorczo - w lipcu i sierpniu na bezpłatnym odcinku plaży jest bardzo tłoczno. 

Wkrótce tegoroczny wpis :)